Ik zag afgelopen weekend op Nu.nl het artikel over Kamp Amersfoort. Mijn opa zat ooit, voor zijn afvoer naar een kamp boven Berlijn, in de oorlog een tijd in Kamp Amersfoort gevangen.
Toen ik in mijn diensttijd ook in Amersfoort gelegerd was, was dat voor mijn opa een reden mij te vertellen over zijn ervaringen in Kamp Amersfoort en Duitsland. Het enige wat hij nog had toen hij na de bevrijding door de Russen nog had, was een stukje zeep. Onderweg naar huis had hij al het andere gebruikt, geruild of achter moeten laten.
Het eerste dat hij mij echter zelf vroeg, was of er in de barakken van de Bernard Kazerne nog altijd luizen zaten. Toen ik in dienst zat, stonden daar nog altijd enkele barakken die er mogelijk ook al in de oorlog gestaan hadden.
Ik kon hem geruststellen dat dat niet meer het geval was.
Ik wil dit jaar tijd vrijmaken om een keer naar dat museum in Amersfoort te gaan. In mijn vroege jeugd ging ik samen met mijn opa en ouders bramen plukken naast het kamp. De zandbanken waarop de bramen stonden waren naar verluidt in de oorlog door gevangenen gegraven. Dat was althans het verhaal dat ik van mijn opa daarover hoorde. Ik ben heel benieuwd of dat in het museum bevestigd kan worden.