Dat is een vreemde uitspraak, daar we normaal gesproken "aandelen in handen van particulieren" toch niet zien als een 'links' erfgoed.
Toch kom ik door twee recente VEB artikelen tot de conclusie dat de VEB 'links' is geworden.
In de artikelen van de journalisten van de VEB zelf komen in mijn ogen met uitspraken en stellingnames voor die toch echt wijzen op een fundamenteel en diepgeworteld geloof in de socialistische denkwijze en misschien zelfs wel een onderhuids sterk sympathiseren met het communistische samenlevingsmodel. Het strookt in ieder geval niet met hun rol als vertegenwoordiger van aandelenbezitters, zo is mij al wel duidelijk. Laat me het verhelderen:
Recent een artikel dat zonder schrijversnaam door de VEB gepubliceerd werd. Waar ze toen over vielen, was het marketingmodel van twee aanbieders in de markt.
Het ging in dat artikel pertinent niet om de inhoud, maar puur het feit dat een zeer effectieve marketing bedreven werd om klanten te verkrijgen was al genoeg om genadeloos neergesabeld te worden.
De aanbieders werden zonder pardon vergeleken met Bernard Madoff.
Ik heb me enorm boos gemaakt over dat artikel omdat het inhoudelijk nergens op sloeg. Het terechte commentaar op één louche aanbieder in dat artikel werd vanwege de marketing ook maar even over de andere twee zeer gedegen aanbieders uitgestort. Pulpjournalistiek, dat was het. Helemaal triest was dat de VEB niet bereid was ook maar te reageren op mijn grieven. De aanbieders die het betrof hebben het zover ik weet laten lopen. Ze hadden van hun klanten en van anderen buiten mijn reactie geen enkele reactie gekregen op het artikel. Blijkbaar had niemand het gelezen of was al zo duidelijk dat de schrijver de weg kwijt was, dat niemand het verder serieus nam.
Bij mij werd in de nasleep van dit artikel wel duidelijk dat de VEB in haar werkwijze net zo erg is als de beursgenoteerde bedrijven die ze zo nu en dan keihard aanpakt.
Zonder inhoudelijk onderzoek te doen werd het vonnis geveld door de VEB. Uiteindelijk gaat het er blijkbaar bij de VEB om dat ondernemen en ondernemen door het gebruik van marketing door de VEB als niet gewenst wordt beschouwd. De VEB was niet bereid inhoudelijk op het artikel in te gaan. Zaken als waarheid en feiten boeien blijkbaar in hun blad niet.
Vervolgens kwamen ze afgelopen weekend met een artikel van freelance correspondent Bert van Dijk.
"Schijnheilige commotie" heet het stuk en het gaat erover dat het Westen niet moet zeuren over de Rare Metals crisis. Het Westen heeft het zelf zo gewenst.
Het was volgens de schrijver een keuze van de wereld om China 97% van de wereldproductie in handen te geven...
Ja, zo kan je het zien. Het is natuurlijk in die zin waar dat het uiteindelijk het een feit werd. Echter is het nooit zo geweest dat regeringen of bevolkingen bewust strategisch hebben besloten alles maar aan China uit te besteden.
China leverde veel goedkoper dan in het Westen mogelijk was. Dat is de uiteindelijke reden dat de mijnen in het Westen gesloten werden.
Hoe kwam dat?
In het Westen begonnen we ons in de jaren zeventig en er na steeds meer zorgen te maken over het milieu. Mijnen moesten steeds meer kosten maken om minder vervuiling te veroorzaken. Ook de bureaucratie nam toe en daarmee de kosten. Zaken als veiligheid en duurzaam ondernemen deden in de geïndustrialiseerde wereld hun intrede. Hierdoor stegen de mijnproductiekosten aanzienlijk. In ons vrije markt model is het belangrijk dat je als gebruiker van grondstoffen kijkt naar je inkoopkosten. De dure Westerse mijnen werden dus door gebruikers van de grondstoffen steeds vaker buiten spel gezet. Consumenten kopen immers in de winkel vaak vooral de goedkoopste producten. Wil je dus winst blijven maken, dan moet je overstappen op goedkopere leveranciers. Als je dat als freelance journalist niet goed vindt, dan had je toendertijd moeten pleiten voor enorme (linkse) staatssteun om de mijnproductie in het Westen te steunen en behouden.
Nu verloren we in het Westen de werkgelegenheid, maar dat was wel heel goed voor het milieu in het Westen. Eerst werden de mijnen schoner, daarna gingen ze dicht. Het vrije marktmodel werkte heel goed.
China had indertijd niets met het milieu. Het wilde de werkgelegenheid en de harde valuta hebben en meer niet. China kon dus veel goedkoper blijven leveren dan de Westerse mijnen en dat is volgens Bert van Dijk de schuld van het Westen. Wij hadden blijkbaar niet het vrije markt model moeten aanhangen, maar we hadden enorme subsidies moeten verstrekken om alle mijnbouw in het Westen te behouden.
Nu dat China zelf wat meer met het milieu krijgt en dat China zo welvarend wordt dat ze haar eigen productie graag zelf wil gebruiken, moet het Westen weer kijken naar een eventuele eigen productie.
Dat lijkt me een gezonde zaak. Bert van Dijk doet nu net alsof China nu zo fantastisch is, maar dit is puur marktwerking die aan het werk is.
Voor mij is het vanuit deze twee recente voorbeelden duidelijk dat de VEB als club blijkbaar steeds meer een links bolwerk in het 'rechtse' vrije ondernemerschap is. Ze hangen de principes van het vrije ondernemerschap niet aan, ze hebben niet veel op met ondernemers, beursgenoteerd of niet.
Voor de VEB zijn dat allemaal de slechteriken die zonder meer schuld aan 'alles' hebben.
Hun eigen artikelen zijn links politiek gekleurd en nemen een loopje met de economische waarheden. Ze laten ook zien dat men bij de VEB blijkbaar fundamenteel afstand neemt van het vrije markt model.
Ik ben als gevolg van het bovenstaande niet onder de indruk van wat directeur Jan Maarten Slagter daar dus aan het doen is. Voor mij persoonlijk is hij laatst volledig door het ijs gegaan toen hij weigerde in te gaan op mijn kritiek op het eerste artikel. Dan ben je in mijn ogen gewoon een lafaard die zich verstopt achter een anonieme schrijver.